Player One -recenzja #14

Player One -recenzja

Player One jest adaptacją książki o tym samym tytule. Woww... Tak teraz na chwile odejdźmy od tematu, ponieważ powoli zaczynam zauważać ile z moich ostatnich recenzji jest czegoś ekranizacją. Nie mówię, że to źle. W żadnym wypadku! Chociaż szczerze to wolałabym się najpierw zapoznać z pierwowzorem, a dopiero później oglądać na jego podstawie film... W każdym bądź razie Spielberg tym razem przenosi nas do świata nastoletniego chłopaka, mieszkającego z swoją ciotką w przyczepie na jakiś ogromnych rusztowaniach. Jest on tak jak i również większość społeczeństwa uzależniony od gry OASIS. Jak się później okazuję twórca gry przed swoją śmiercią umieścił w grze ester egga. Jest to coś w rodzaju dodatkowego eventu, który opiera się na znalezieniu WSZYSTKICH trzech kluczy ukrytych gdzieś pomiędzy światami w wirtualnej rzeczywistości. Co ciekawe zdobywca kluczy, dostaje prawa do całej firmy odpowiedzialnej za stworzenie tej gry. 


Film z pewnością nie jest dla osób szukających jakiejś głębszej fabuły czy historii, ale jeżeli lubicie wyłapywać odniesienia do filmów, gier, ogólnie całej popkultury to wydaję mi się, że z seansu możecie wyjść w miarę zadowoleni. Cały film przesiąknięty jest masą efektów specjalnych i nie żeby mnie to dziwiło, bo przecież wiedziałam o czym on jest i tej tematyki NIE DA się inaczej poprowadzić, ale osoby ich nie lubiące, mogą się już po kilkunastu minutach oglądania wymęczyć. Właśnie przez tą ilość efektów już powoli widzę ten film w nominowanych do oscara, właśnie za tą kategorię. Chociaż nie chce się do końca zagłębiać w temat tego wydarzenia, ponieważ z pewnością poruszę to w innych wpisach na blogu.

Cała opowieść jest naprawdę całkiem dobrze opowiedziana i wydaje mi się, że fani gier wideo od razu będą czerpać przyjemność z oglądania. No bo, kto na ich miejscu nie chciałby się znaleźć w takiej grze jak nasi główni bohaterowie? Film oczywiście z dalszą fabułą, tak jak zresztą w takiego typu produkcjach bywa pokazuje nam, że ludzie zapominają o rzeczywistym świecie i za bardzo dają się pochłaniać temu wirtualnemu.

Troszkę wkurzało mnie samo rozbudowanie bohaterów. W sensie... Nie mówię, że my widzowie- nie mamy kompletnie do nich sympatii. Ojj nie- mamy tą sympatie, ale czy nie mielibyśmy jeszcze większej gdyby bohaterowie zdradzili sobie troszkę więcej osobistych rzeczy? W szczególności mówię tutaj o tych drugoplanowych.

W filmie trochę nie podobały mi się sceny które zbliżały się ku końcowi, tzn ciągłe walki w których mieliśmy nawalone tuzin postaci i ledwo widzieliśmy tych naszych oraz te ciągłe starania się podrasować zakończenie scenami, które w niektórych momentach były po prostu słabe. 

Film oceniam 7,5/10 Fabuła w nim  była naprawdę mocno przeciętna, ale jako kiedyś fanka gier wideo oraz osoba lubiąca wyłapywać różne odniesienia do filmów, nie potrafię postawić mu niższej oceny. W każdym bądź razie wydaje mi się, że z filmu można czerpać niezłą rozrywkę! 

Podstawowe informacje:

Player One
(2018)

Czas trwania: 2godz. 20min.
Reżyseria: Steven Spielberg
Scenariusz: Ernest Cline, Zak Penn

Produkcja: USA

zdjęcia: Warner Bros. Entertainment